Marcinkowice to wieś leżąca w północno-zachodniej części Gminy Oława, w odległości 20 km od Wrocławia i 7 km od Oławy. Jej początki sięgają prawdopodobnie XII wieku. Na przestrzeni dziejów Marcinkowice nie tylko znajdywały się w granicach różnych państw, ale też zmieniali się ich właściciele. Zaczęto je budować przy szlaku handlowym prowadzącym z Wrocławia do Oławy i dalej na wschód. Pierwsze pisemne wzmianki o wsi pochodzą z 1291 r. Łacińska nazwa wsi brzmiała Villa Martini(wieś Marcina). W 1343 wieś zapisano jako Mertinsdorf, a w 1358 jako Meroczin. W XVIIw.używano nazwy Maerzdorf, a później Martinzdorf. Po II wojnie światowej zrekonstruowano nazwę na Marcinkowice. Przed wybuchem wojny znajdywało się tu dużo budynków, które teraz nie istnieją. Nad rzeką Oławą stał młyn wodny. Przy drodze Wrocław-Oława znajdywała się fabryka papierosów, dwie stacje paliw oraz sala kinowa. W miejscu gdzie znajduje się nowa szkoła była sala widowiskowa, a gdzie plac zabaw restauracja. Lotnisko w Marcinkowicach odegrało istotną rolę w działaniach Luftwaffe, stąd właśnie 1 września 1939 r. odleciały pierwsze samoloty, które przekroczyły polską granicę i rozpoczęły II wojnę światową. Po jej zakończeniu zaczęła się akcja przesiedleńcza. W styczniu 1948 r. było już tutaj 112 polskich rodzin. Tyle krótkiej historii, aby nie zanudzić czytelnika. Dzisiaj wieś rozwija się w szybkim tempie. Posiada wodociąg, gazociąg w budowie jest kanalizacja, posiada piękną szkołę z oddziałem przedszkolnym, bibliotekę, salę sportową, sklepy, bar, zakłady fryzjerskie, aptekę, ośrodek zdrowia, boisko do piłki nożnej, kort tenisowy, plac zabaw dla najmłodszych, działają firmy produkcyjne i usługowe. W centrum wsi jest piękny kościół pod wezwaniem Św. Marcina. Wieś ma dobre połączenie komunikacyjne z Oławą i Wrocławiem. Przez jej teren przebiega droga krajowa 94 łącząca oba te miasta, a w odległości 1 km przebiega linia kolejowa. Położenie miejscowości, dobra komunikacja i możliwość inwestowania sprawia, że liczba mieszkańców ciągle wzrasta i wieś rozbudowuje się w bardzo szybkim tempie.

Pierwszy kościół pod patronem Św. Marcina w Marcinkowicach był prawdopodobnie budowlą murowaną. Został zniszczony w XVII wieku w czasie wojny trzydziestoletniej. Do dziś z tego okresu zachowała się granitowa chrzcielnica z herbem rodziny Borschnitz, właścicieli Marcinkowic w latach 1343-1379. Piękne gotyckie tabernakulum, fragment, a prezbiterium przebudowano na kaplicę cmentarną. Drugi kościół powstał po zakończeniu wojny, był wybudowany z drewna i gliny, posiadał dwie wieżyczki z dwoma dzwonami. Kościół był niejednokrotnie podpalany stąd prawdopodobna przyczyna zniszczenia ksiąg kościelnych z lat 1766-1778. Budowa trzeciego kościoła została ukończona w 1778 roku. Zbudowano go z tzw. muru pruskiego, a wykończono cegłą. Wydaje się, że był wybudowany jako tymczasowy gdyż przez następne pół wieku przysparzał tylko problemów mieszkańcom. Groził zawaleniem z powodu wilgoci, korników, remonty i naprawy nie dały rezultatów i ostatecznie stał się ruiną. W 1925 roku zdecydowano o budowie czwartego kościoła. Prawie cały budynek wykonano z granitu pochodzącego ze Strzegomia. Wnętrze kościoła reprezentuje różne style jak i jego wyposażenie pochodzi z różnych epok co nadaje kościołowi specyficzny wygląd. Ze starego kościoła przeniesiono także organy, które zostały wykonane przez mistrza Muellera z Wrocławia, któremu także Katedra Wrocławska zawdzięcza swoje organy. Kościół nie wiele ucierpiał podczas wyzwalania Marcinkowic. Pierwsze msze w 1946 roku były odprawiane przez księdza z Sobociska, później przez księży z Oławy. W sierpniu 1947 Marcinkowice miały już swojego księdza był to Jan Marciniak, który kierował parafią w latach 1947-1952. Kolejni księża to Franciszek Olszewski (1952-1955), ks. Kazimierz Romaszkan (1955-1969) ks. Stanisław Urbański (1969-1994) ks. Józef Kukulski (1994-2001) Obecny proboszcz ks. prałat Norbert Jonek objął parafię w 2001 r. Każdy z proboszczów wniósł wkład w życie duchowe mieszkańców jak i w dbałość o utrzymanie i wygląd naszego pięknego mającego wspaniały klimat kościoła. Chrzcić tu dzieci, brać ślub to wspaniałe przeżycie. Mamy nadzieję, że nasz ksiądz włączy się w redagowanie strony dot. parafii, jej mieszkańców i naszego kościoła.